Η πολυτάλαντη μαθήτρια του σχολείου μας, Καπρούτσου Κωνσταντίνα, εμπνεόμενη από το αφιέρωμα που πραγματοποιήθηκε στο μάθημα της Ζώνης Δημιουργικών Δραστηριοτήτων για τα 200 χρόνια από την επανάσταση του 1821 και τους ήρωές της και στο πλαίσιο πολιτιστικού προγράμματος, έγραψε ένα ποίημα- ύμνο στον έρωτα της Μαντώς Μαυρογένους προς τον Δ. Υψηλάντη και ταυτόχρονα μοιρολόι της ίδιας πάνω στο άψυχο- νεκρό σώμα του αιώνια αγαπημένου της παρά την πίκρα και το παράπονο που είχε γι’ αυτόν και τον άδικο χωρισμό τους.
Εγώ ηρωίδα γυναίκα
Γυναίκα γεμάτη πόνο…
Αδικημένη, κατατρεγμένη
Γυναίκα βαθιά ερωτευμένη
Και όμως εγκαταλελειμμένη
Λαβωμένη η ψυχή μου…
Στέκει ορθή μπροστά στο
Άψυχο σου σώμα….
Έφυγες με την θρυμματισμένη
Μου Καρδιά στα χέρια σου..
Καρδιά που δεν άφησα να αγαπήσει
Ποτέ κανέναν άλλον…
Και να που τώρα στέκω
Εμπρός σου…
Ανύπαντρη γυναίκα σου
Σε γαμπροστόλισα με
Ολόλευκα γιασεμιά…
Στο τελευταίο σου ταξίδι
Εγώ καλούμε να σε πάω…
Πονεμένη μου ψυχή βάστα,
Βάστα γερά…
Γίνε ηρωίδα της αρχοντιάς σου
Για ακόμη μια φορά….
Οι καθηγήτριές της, Μυτιληναίου Ευγενία (ΠΕ 02) και Κόρακα Ειρήνη (ΠΕ 03), τη συγχαίρουν πραγματικά…
Να σημειωθεί ότι το ποίημα αυτό θα αναρτηθεί σε ειδική ιστοσελίδα που έχει δημιουργηθεί από το τμήμα Πολιτιστικών προγραμμάτων της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Κορινθίας με υλικό για τα 200 χρόνια από την ελληνική επανάσταση.